ყაზბეგი გიორგი ნიკოლოზის ძე

 გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი (1839 - 1921) - სამხედრო და საზოგადო მოღვაწე, რუსეთის არმიის გენერალ-ლეინტენატი, "ქშწ-კგ საზოგადოების" დამფუძნებელი წევრი. დამთავრებული ჰქონდა რუსეთის გენშტაბის აკადემია, მონაწილეობდა ე.წ. "კავკასიის ომებში", რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წწ. ომში, სხვადასხვა დროს იყო ვარშავის სიმაგრის შტაბის უფროსი (1891-1899), ივანგოროდის (1899-1902), ვარშავის (1902-1905), ვლადივოსტოკის (1905-1907) კომენდანტი. სამხედრო სამსახურის დამთავრების შემდეგ დაბრუნდა სამშობლოში, აქტიურად ჩაება საქართველოს საზოგადოებრივ-კულტურულ ცხოვრებაში; 1908-1918 წლებში იყო "ქშწ-კგ საზოგადოების" თავჯდომარე, ხოლო 1918-1921 წწ. საპატიო თავჯდომარე. გ. ყაზბეგი ავტორია მნიშვნელოვანი შრომებისა. განსაკუთრებით აღსანიშნავია "Три месяца в Турецкой Грузии", რომელიც ძვირფას საისტორიო, არქეოლოგიურ, ეთნოგრაფიულ მასალას შეიცავს "ოსმალეთის საქართველოზე" და რომელსაც ე. თაყაიშვილი უწოდებდა ნამდვილ განძს. გიორგი ყაზბეგი სიცოცხლის ბოლო წლებში განიცდიდა ხელმოკლეობას, საქართველოს ბოლშევიზაციის შემდეგ დამსახურებული მოღვაწე იძულებული გახდა ემიგრაციაში გადახვეწილიყო. გარდაიცვალა სტამბოლში 1921 წელს. ყავდა 4 შვილი (3 ვაჟი, 1 ქალიშვილი). სამივე ვაჟიშვილი დაიღუპნენ პირველ მსოფლიო ომში.