სახელმწიფოში მეჭურჭლეთუხუცესი (ფინანსთა მინისტრი) სამეფო ხაზინას (საჭურჭლეს) განაგებდა და ყველა საფინანსო საქმეს ელმძღვანელობდა. დიდი უფლებებით აღჭურვილი ვაზირი ქალაქების ეკონომიკასა და ვაჭრობასაც მართავდა. მისი მოადგილე საჭურჭლის ნაცვალი იყო. მას ემორჩილებოდნენ: ქალაქის ამირანი „მეჭურჭლენი ქალაქისანი“, ვაჭრები, მებაჟენი; აგრეთვე მუშრიბი და საჭურჭლის მუქიფი.
მსახრთუხუცესს ემორჩილებოდნენ; მოლარეთუხუცესი, მესაწოლეთუხუცესი, ფარეშთუხუცესი, ციცხვთუხუცესი, მეხილეთუხუცესი, ბარგისუხუცესი, მკერვალთუხუცესი და მეხელადეთუხუცესი.
ვაზირთა რიცხვში არ შედიოდნენ: მეღვინეთუხუცესი და ნადირობის ორგანიზატორი, სასახლის მთავარი მონადირე მონადირეთუხუცესი. ნადირობა სამხედრო წვრთნის ერთ–ერთ სახეობად ითვლებოდა და იანვრიდან მოყოლებული, ვიდრე აპრილის დიდმარხვამდე ყოველწლიურად იმართებოდა; ტყისმცველთუხუცესი მონადირეთუხუცესს ემორჩილებოდა.