ცხინვალის მოსახლეობა მე-19 საუკუნეში

ცხინვალის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების და დგვრისის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიის მეტრიკული ჩანაწერების მიხედვით.

- ა -

1. აბულაძე (აზნაური)

2. ავალიანი (აზნაური)

3. ავალიშვილი

4. ამილახვარი (თავადი)

5. აღასიაშვილი

- ბ -

1. ბაბუციძე

2. ბარათაშვილი

3. ბედიანიძე

4. ბეთეშვილი

5. ბერიშვილი

6. ბერუაშვილი

7. ბერძენაშვილი

8. ბროძელი (აზნაური)

9. ბურნაძე

10. ბუჩუკური

- გ -

1. გაგნიძე

2. გამახარაშვილი

3. გახელაძე

4. გებაშვილი

5. გედევანიშვილი (აზნაური)

6. გივიშვილი

7. გიუნაშვილი

8. გოგაშვილი

9. გოგებაშვილი (მღვდელი)

10. გოცირიძე

11. გურული

12. გძელიშვილი

- დ -

1. დათაშვილი

2. დეკანოზიშვილი

- ე -

1. ელიოზიშვილი (აზნაური)

2. ელბაქიძე

- ვ -

1. ვაჭარგივიშვილი

- ზ -

1. ზაზიაშვილი

2. ზედგინიძე (აზნაური)

- თ -

1. თედიაშვილი

2. თომაშვილი

3. თუთარაშვილი

- ი -

1. იაშვილი (აზნაური)

- კ -

1. კაპანაძე

2. კასრაძე (მღვდელი)

3. კახიაშვილი

4. კერესელიძე

5. კვალიაშვილი (აზნაური)

6. კვანჭახაძე (აზნაური)

7. კვაღინაძე

8. კიკნაძე (აზნაური)

9. კობალაძე

10. კობერიძე

11. კოლელიშვილი

12. კოტიაშვილი

- ლ -

1. ლაფანაშვილი

- მ -

1. მაისურაძე

2. მაჩაბელი (თავადი)

3. მაჩაიძე

4. მელქუევი

5. მეტრეველი

6. მეშვილდიშვილი

7. მინდიაშვილი

8. მიქელიძე

- ნ -

1. ნაბიჭვრიშვილი (აზნაური)

2. ნალბანდიშვილი

- ო -

1. ოთინაშვილი

- რ -

1. რჩეულიშვილი (აზნაური)

- ს -

1. საბანაძე

2. საყვარელიძე (აზნაური)

3. სანთლიკუდაშვილი (მღვდელი)

4. სიმონიშვილი (მღვდელი)

5. სტეფანოვი

- ტ -

1. ტრანკაშვილი

2. ტურაშვილი

- უ -

1. უზნაძე (აზნაური)

- ფ -

1. ფავლენიშვილი (აზნაური)

2. ფანჩურიძე

3. ფოფხაძე

- ქ -

1. ქაფიანიძე

2. ქესანაშვილი

3. ქოზაშვილი

4. ქრისტესიაშვილი

- ყ -

1. ყაზახაშვილი

2. ყაჩმაზაშვილი

3. ყოჩიშვილი

- შ -

1. შაბურიშვილი (აზნაური)

2. შავლოხაშვილი

3. შახპარუნოვი

- ჩ -

1. ჩრდილელი (აზნაური)

- ც -

1. ცაბაძე

2. ცერაძე

3. ცხვარაშვილი

- წ -

1. წყნეთელი

- ჭ -

1. ჭანპურიძე

2. ჭიორელი

3. ჭონიშვილი

- ხ -

1. ხაბელაშვილი

2. ხახანაშვილი

3. ხეთაგური

- ჯ -

1. ჯაბაშვილი

2. ჯარჩიშვილი

3. ჯაფარიძე (აზნაური)

4. ჯირკვალაშვილი

5. ჯოხაძე

მხეიძეთა გვარი უძველესი და „უწარჩინებულესი“ ფეოდალური გვარი ჩანს იმერეთის სამეფოში. იოანე ბატონიშვილი ქართველ თავად–აზნაურთა გვარების „აღწერაში“ მხეიძეთა შესახებ ამბობს: „ფხეიძე არიან ძირით სალიპარიტიანნი, ნათესავნი ორბელიანი ლიპარიტისო“, იოანე ცდება, რა თქმა უნდა, როცა ლიპარიტს ორბელიანად ...

ჩიჯავაძეთა სათავადო

ჩიჯავაძეთა გვარი მეგრული წარმოშობისა უნდა იყოს. იგი ჩიჩუათა საგვარეულოს ერთ–ერთ შტოს უნდა წარმოადგენდეს. ჩიჩუას გაჩიჯავაძება, ალბათ, მისი საცხოვრისი ადგილის გადანაცვლებასთანაა დაკავშირებული. ჩიჩუას ქართული გაფორმება უნდა იყოს ჩიჯავაძე. ამ მხრივ საინტერესოა, რომ გრიგოლ კათალიკოსის 1733 წლის ...

ჯაფარიძეების გვარის ისტორია

ჯაფარიძე ერთ-ერთი უძველესი და წარჩინებული გვარია საქართველოში. გვარის ფუძეა ჯაფარ რაც სხვადასხვაგბარად განიმარტება. ჯაფარა-ქართული სიტყვაა და ჩხიკვის სინონიმია. ჯაფარ ძველ არაბულ ენაზე ნაკადულს ნიშნავს თურმე (არაბისტი გოჩა ჯაფარიძის ინფორმაციით). ჯაფარ-საკუთარი სახელია კაცისა, გავრცელებული ...

ანჩაბაძეთა გვარის ისტორია

ანჩაბაძე (აფხაზურად აჩბა) აფხაზეთის უძველეს ფეოდალურ გვარად ითვლება. აფხაზური თქმულებები ერთხმად ამტკიცებენ, რომ აჩბები აფხაზეთს განაგებდნენ ჩაჩბებზე (შერვაშიძეებზე) ადრე. არსებობს ანდაზაც: „აჩბა უმჰიაკუა, ჩაჩბა უზჰიომ…”, ანუ ჯერ აჩბა თქვი და მერე ჩაჩბაო.
როდის უნდა დაეკარგათ ანჩაბაძეებს ...

ამირეჯიბები

ერთ-ერთი ძლიერი და გავლენიანი გვარი ამირეჯიბები (ამირაჯიბები) ფეოდალური საქართველოს ქართულ ისტორიულ წყაროებში XII-XIII ს.ს. იხსენიებიან, როგორც ცენტრალური სახელმწიფო აპარატის მოხელეები, მანდატურთ-უხუცესის თანაშემწეები, ეჯიბთა-კარისკაცების უფროსები, სავაზიროს წევრები სათათბირო ხმით. ...

ქართული ფეოდალური იერარქია

ქართული ფეოდალური ურთიერთობის სქემა (ფეოდალური იერარქია)

ქართული ფეოდალური იერარქია სქემა

საქართველოს ფეოდალური იერარქია

ფეოდალური იერარქია საქართველოში არსებობდა ადრეული შუასაუკუნეების ეპოქიდან, რომელიც იყოფოდა ორ ძირითად ჯგუფად: თავადები და აზნაურები. თავადები წარმოადგენდნენ ფეოდალთა უმაღლეს ჯგუფს. რომელთაც ეკუთვნოდათ საკუთარი სამფლობელო-სათავადო. სათავადოები წარმოიშვა XV ს-ის ბოლოს, ერთიანი ...

მწიგნობართუხუცეს–ჭყონდიდელი

მთავრობის მეთაური და პირველი მინისტრი, მწიგნობართუხუცეს–ჭყონდიდელი, ვაზირთა შორის მეფის უახლოესი მრჩეველი, თანაშემწე და მოადგილე იყო. იგი მეფის „მამად“ მოიხსენიებოდა. მას ხელი მიუწვდებოდა სახელმწიფოს ყველა უწყებასა და დაწესებულებაზე. მწიგნობართუხუცეს–ჭყონდიდელი ერთსა და იმავე დროს მეფის ...

ათაბაგი

საქართველოში ათაბაგი ერთ–ერთი უპირველესი ვაზირი იყო, რომლის უმნიშვნელოვანეს ფუნქციას ტახტის მემკვიდრის აღზრდა წარმოადგენდა. ათაბაგობის დამკვიდრება საქართველოში, მსხვილი ფეოდალების განდიდების ტენდენციის ზრდის შედეგად მოხდა. თავისი პატივით, თავიდან, იგი ვაზირთა შორის მეორეა ...

საქართველოს სამეფოს სახელმწიფო მმართველობა

სახელმწიფოს მმართველობა XII-XIII საუკუნეებში.

ერთიანი საქართველოს სახეწლმწიფო მმართველობა დიდ და რთულ მექანიზმს წარმოადგენდა. იგი გაერთიანებული საქართველოს პირველი მეფეების დროს ჩამოყალიბდა, დროთა განმავლობაში იცვლებოდა და XIII საუკუნის დასაწყისში ერთიანი, ძლიერი ფეოდალური

ამირსპასალარი

ამირსპასალასალარი, ანუ სამხედრო უწყების ხელმძღვანელი, განაგებდა მუდმივ ჯარს, მეფის მონასპას, საფეოდალოებიდან გამოყვანილ ლაშქარს და დაქირავებულ რაზმებს.

გამუდმებულ საომარ მდგომარეობაში მყოფი საქართველოსათვის ამორსპასალარის თანამდებობას განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭებოდა. ლაშქრობის ...